- қут
- I[قوت]а. хӯрданӣ, таом, ғизо (шакли ҷамъи он ақвот аст); ризқ, рӯзӣ; ба тариқи истиора: қути рӯҳ, қути рӯҳу равон, қути ҷон; қути лоямут ҳадди ақалли хӯроке, ки барои зинда мондан кифоят мекунад, хӯроки «бихӯру намур»II[قوت]а. ранг, ранги рухсор; қути касе кандан гуфт. ранги рӯи касе тағйир ёфтан; сахт тарсидан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.